Człowieku umęczonej historii

Paweł Lubrański

Nie będzie już
Czerwca
Października
Marca
Grudnia

nie będzie drutu kolczastego
kolejek spracowanych dłoni
i zadymionych serc

nie będzie Vivat Życie
bez zapomnienia —

nie wzniesiesz w górę rąk
na znak wyzwolenia
nie uciekniesz stąd,
choć pluto prosto w twarz

Nie zapomnisz tego,
pułapką powrót jest —
otwarte drzwi i okno

pozostaną czerwone, brunatne
kryształowe napisy
popiołem manifesty wolności
i wieczne pomniki

gdzie największy monument?

Wejrzyj w swoje serce
a ujrzysz trwałą bezradność
i strach skazanego

Nie zabijaj
Prawdy,
Wolności Sumienia,
Sprawiedliwości

jestem zbyt młody,
by tęsknić
by przeszłość przeklinać

Człowieku Historii —
zmęczonego życia,
popatrz Słońce i Księżyc te same,
lecz ludzi brak

gruzy przywaliły serca,
które teraz nienawidzą